توسعه دستگاه شمع سازی

توسعهدستگاه شمع سازیداستان جذابی از صنعتی شدن است که از صنایع دستی محض به تولید کاملاً خودکار و تحت کنترل رایانه تبدیل می‌شود. این داستان، تاریخ گسترده‌تر انقلاب صنعتی را منعکس می‌کند.

در اینجا مروری دقیق بر توسعه آن، که به مراحل کلیدی تقسیم شده است، ارائه شده است:

۱. دوران پیشاصنعتی: صنایع دستی (قبل از قرن نوزدهم)

قبل از ماشین شمع سازی، تمام شمع ها با دست و از طریق دو روش پر زحمت ساخته می شدند:

۲. انقلاب اول: مکانیزاسیون و مواد جدید (اواسط قرن نوزدهم)

این دوره شاهد دو نوآوری حیاتی بود که تولید ماشینی را ممکن ساخت.

نوآوری کلیدی در مواد: موم پارافین

در دهه ۱۸۵۰، شیمیدانان یاد گرفتند که موم پارافین را از نفت تصفیه کنند. این ماده سخت، بی‌بو، تمیز می‌سوخت و می‌توانست ارزان و در مقادیر زیاد تولید شود. این ماده جایگزین پیه کثیف و موم زنبور عسل گران‌قیمت به عنوان ماده اولیه شد و تقاضا برای تولید انبوه را ایجاد کرد.

مکانیزاسیون اولیه:

اولین شمع‌های ماشین‌کاری‌شده، دستگاه‌های ساده‌ای بودند که فرآیندهای دستی را خودکار می‌کردند.

دستگاه فرو بردن شمع: چارچوب‌هایی با قفسه‌های چرخان که دسته‌های بزرگی از فتیله‌ها را از میان خمره‌ای از موم مذاب عبور می‌دادند، سپس به آنها اجازه می‌دادند تا خنک شوند و سپس فرآیند را تکرار می‌کردند. این روش به طور قابل توجهی خروجی را نسبت به روش فرو بردن دستی افزایش می‌داد.

دستگاه شمع سازی قالب گیری: میزهای ساده با چندین صفحه قالب (اغلب ۵۰ تا ۲۰۰ قالب). کارگران موم را به صورت دستی می‌ریختند، اما مقیاس آن بسیار بزرگتر از یک قالب واحد بود.

پیشگامان: شرکت‌هایی مانند شرکت ماشین‌سازی شمع (سی ام سی) در بریتانیا شروع به تولید این ماشین‌های شمع‌سازی صنعتی اولیه کردند.