تفاوت بین موم سویا و پارافین چیست؟

بین موم سویا و پارافین از نظر منابع مواد اولیه، خصوصیات و موارد استفاده تفاوت هایی وجود دارد که به شرح زیر است:

منابع مواد خام

موم سویا: موم سویا یک موم طبیعی است که عمدتاً از روغن سویا از طریق هیدروژناسیون و سایر فرآیندها ساخته می شود. موم سویا یک منبع تجدیدپذیر است و منبع آن نسبتاً سازگار با محیط زیست و پایدار است.

پارافین: یک مخلوط هیدروکربنی است که از تقطیرهای خاصی از نفت، نفت شیل یا سایر روغن های معدنی آسفالت استخراج می شود. این محصول پتروشیمی است و ماده اولیه آن انرژی فسیلی تجدیدناپذیر است.

خواص فیزیکی

شکل ظاهری: موم سویا به طور کلی سفید یا زرد روشن، با رنگ نسبتاً روشن و ملایم است. پارافین معمولاً سفید، سفیدتر و خالص‌تر است و ممکن است از نظر ظاهری براق‌تر باشد.

نقطه ذوب: نقطه ذوب موم سویا معمولا بین 48 ℃ - 58 ℃ است. محدوده نقطه ذوب پارافین گسترده تر است، به طور کلی بین 47 ℃ - 64 ℃، و نقطه ذوب پارافین معمولی مورد استفاده برای شمع سازی حدود 52 ℃ - 56 ℃ است.

سختی: موم سویا نسبتاً نرم است و موم سویا وقتی به آرامی با انگشتان فشار داده می شود به راحتی آثاری از خود باقی می گذارد. موم پارافین نسبتاً سخت است، درجه خاصی از شکنندگی دارد و به راحتی خم نمی شود.

خواص شیمیایی

ترکیبات: جزء اصلی موم سویا، استرهای اسیدهای چرب است که از واکنش استریفیکاسیون اسیدهای چرب و الکل ها تولید می شود. جزء اصلی موم پارافین آلکان های معمولی است و موم سویا نیز حاوی مقدار کمی ایزوآلکان ها، سیکلوآلکان ها و مقادیر کمی از هیدروکربن های معطر است.

محصولات احتراق: موم سویا هنگام سوختن دی اکسید کربن و آب تولید می کند و احتراق کامل تر است و دود سیاه کمتری تولید می شود. موم پارافین ممکن است هنگام سوختن، گازهای مضر و دود سیاه بیشتری تولید کند، به خصوص در مورد احتراق ناقص.

ویژگی ها

موم سویا: موم سویا قابلیت تجزیه زیستی خوبی دارد، سازگار با محیط زیست، غیر سمی و بی بو است، ایمنی بالایی دارد، می تواند به خوبی با اسانس های گیاهی ترکیب شود و اثر خوشبویی دارد.

موم پارافین: دارای خواص شیمیایی پایدار، ضدآب بودن و عایق بودن خوب است، اما ممکن است در هنگام سوختن برخی از مواد مضر برای بدن انسان آزاد کند و ادغام آن با طعم ها نسبتا ضعیف است.